Kolonija se nalazi na nezaštićenom području, ali u granicama IBA YU01SE ("Gornje Podunavlje"), na šaranskom ribnjaku uz rečicu Plazović, istočno od naselja Kolut. Ribnjak je izgrađen 1950., prostire se na 200 ha, sa oko 182 ha vodenih površina. Ptice se redovno prate od sredine sedamdesetih god. Kao gnezdarica je uvek bila prisutna A. purpurea, sa više manjih kolonija u trsci, dok su A. cinerea i E. alba počele da se gnezde tek od 1998. U 1998. je pronađeno svega jedno gnezdo E. alba, ali se okolo zadržavao veći broj parova koji je pokušavao da formira gnezda. Čaplje se hrane na ribnjaku, ali pre svega na gornjem toku Plazovića, ka Rastini, Gakovu i Riđici. Ribari redovno pale i kose deo tršćaka. Direktno uništavanje čaplji nije posebno izraženo, osim primera iz 1998., kada su ribari uništili sva legla A. cinerea. Na ribnjaku se u letnjem periodu hrane brojne čaplje raznih vrsta, a dosta ih dolazi iz kolonije kod Bezdana (E. garzetta, A. ralloides, A. cinerea), dok E. alba uglavnom dolaze iz pravca Dunava i Karapandže.
| Euring kod | Vrsta/Species | min - max | PSV |
| 01210 | Egretta alba | 10 - 15 | 2 |
| 01220 | Ardea cinerea | 5 - 10 | 2 |
| 01240 | Ardea purpurea | 30 - 30 | 1 |
| Ukupno/Total | 3 | 45 - 55 |
Kolonija se nalazi na kanalu DTD, neposredno uz južni deo Bezdana, u granicama IBA YU01SE ("Gornje Podunavlje"). Kolonija je locirana na ivama na izduženom ostrvcetu u sredini kanala, okružena tršćacima i ševarom, a u blizini je asfaltni put i lokalno smetlište. Kolonija će biti uključena u granice budućeg SRP "Gornje Podunavlje". Kolonija u zoni naselja Bezdan poznata je više decenija, no ona je nekoliko puta menjala položaj, da bi se od 1982. ustalila na sadašnjem mestu. Popović (1956) i Marčetić (1955) navode da je sredinom pedesetih god. u razlivima Plazovića (Crna Bara) bila velika mešovita kolonija, a takođe i kolonija A. cinerea na hrastovima u Kozari. Njih je nasledila kolonija uz Bezdan, koja je u malom broju postojala i tokom sedamdesetih god., no koja se potpuno formirala tek 1982., kada su se u nju preselile sve ptice iz kolonije u Crnoj Bari (Lakatoš & Mirić, viva voce; Sirotić, 1988). U 1997. kolonija je imala vrste N. nycticorax (140-180), A. ralloides (2-5), E. garzetta (50-60) i A. cinerea (20-30), a slično je stanje zabeleženo i u 1998.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01040 | N. nycticorax | 150 - 200 | 2 |
| 01080 | Ardeola ralloides | 5 - 5 | 1 |
| 01190 | Egretta garzetta | 70 - 100 | 2 |
| 01220 | Ardea cinerea | 27 - 30 | 1 |
| Ukupno | 4 | 252 - 335 |
Kolonija se nalazi u manjoj bari sa trskom, na nezaštićenom području, u granicama IBA YU01SE ("Gornje Podunavlje"), u branjenom delu Kučke uz nasip. Okružena je obradivim poljima i brojnim kanalima. Ovaj lokalitet kao godišnje gnezdilište 30-55 parova A. purpurea tokom 1970-1975. pominje Lakatoš (1979). Tokom 1970. u mešovitoj koloniji se gnezdila E. garzetta (20 parova) i N. nycticorax (120). Ove vrste se nisu gnezdile narednih godina. Tokom avgusta 1971. viđeno je 80 jedinki E. alba, što govori da se ova vrsta već tada pripremala za eventualno buduće gnežđenje. U periodu 1982-84. gnezdile su se E. alba (12-15), A. purpurea, E. garzetta i N. nycticorax (Obradović, 1989). Područje je zaštićeno od 1987. kao ORP "Mirković bara" na 15,3 ha, a biće uključeno u granice budućeg SRP "Gornje Podunavlje". Stanište gde se nalazi kolonija neumitno nestaje zbog isušivanja terena i opadanja nivoa vode u bari, što izaziva ubrzanu eutrofizaciju i zarastanje otvorenih vodenih površina. Verovatno će i ovo gnezdilište ubrzo nestati, kao što je zbog promene ekoloških uslova nestala tokom osamdesetih god. i čuvena kolonija u Bestrementu (Apatinski rit). U 1996. se gnezdilo 25 parova A. purpurea i E. alba (1-2), a u 1997. A. purpurea (31) i E. alba (1).
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01210 | Egretta alba | 1 - 1 | 3 |
| 01240 | Ardea purpurea | 14 - 20 | 1 |
| Ukupno | 2 | 15 - 21 |
Kolonija se nalazi u Velikoj bari dužine oko 5 km, obrasloj trskom i šašom sa malo otvorenih vodenih površina, na nezaštićenom području, u granicama IBA YU01SE ("Gornje Podunavlje"). Kolonija je smeštena u ševaru i trsci srednjeg dela bare koji je, zbog velikih naslaga mulja i prokopanih kanala, veoma teško dostupan. Ptice se hrane u samoj Velikoj bari, kao i po brojnim kanalima i depresijama u okolini. Ovaj lokalitet kao gnezdilište A. purpurea tokom sedamdesetih god. pominje Lakatoš (1979), uz konstataciju da to nije baš omiljeno mesto gde ova vrsta gnezdi. U Sonćanskom ritu 27. 08. 1883. mnogo E. alba je video Mojsisovics (1888), a supruga Karolja Fernbaha (Fernbach Károlyné) u 1921. god. prema Lakatošu (1979) konstatuje da se tu u periodu 1887-1891. gnezdilo između 8-10 parova. Tokom sredine pedesetih god. kod Bogojeva je prema Marčetiću (1959) postojala manja kolonija N. nycticorax i E. garzetta. Prema poznatoj situaciji prikladnih staništa kolonija je mogla biti u Bakulji, Sonćanskoj bari ili pak južno, kod sadašnjeg kanala Bogojevo-Odžaci.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01240 | Ardea purpurea | 40 - 50 | 1 |
| Ukupno | 1 | 40 - 5 0 |
Kolonija se nalazi u hrastovoj šumi Gornja Branjevina između Karavukova i Deronja. Prostor nije zaštićen. Šume Gornja i Donja Branjevina imaju ukupnu površinu od 1150 ha. Radi se o čistoj koloniji A. cinerea, smeštenoj u visokim krošnjama starih lužnjaka i cerova, na oko 20 stabala. Prema podacima šumara i lovaca, a posebno S. Dimića (viva voce), čista kolonija A. cinerea je na istom mestu poznata više od 20 godina, dok brojnost u njoj uglavnom stagnira. Za značajnu koloniju A. cinerea kod Karavukova u periodu 1965-78. znao je Dimitrijević (1979), što se verovatno odnosi upravo na ovaj lokalitet u Donjoj Branjevini, a on takođe pominje i koloniju kod Bača, koja sada ne postoji, osim ako se to ne odnosi na šumu Bukinski hrastik kod Karađorđeva. Sterbetz & Szlivka (1972) navode kod Karavukova gnežđenje i E. garzetta (75-90) tokom 1966-67, pa je tu možda ipak postojala neka druga mešovita kolonija. Pregledom kolonije u Branjevini u julu 1998. pronađeno je više mrtvih mladunaca. Odrasle ptice tokom reprodukcije imaju intezivan prelet na hranilište ka Karavukovu i Odžacima, ali su glavna hranilišta verovatno ribnjaci kod Bača i Srpskog Miletića.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01220 | Ardea cinerea | 110 - 120 | 1 |
| Ukupno | 1 | 110 - 120 |
Bara Dalaluša se nalazi u blizini Mostonge, i okružena obradivim poljima, slatinskim pašnjacima u blizini šume Ristovača. Neposredno uz baru prolazi pruga. Bara ima površinu od oko 20 ha i po rubovima je obrasla trskom i šašom, a u sredini je veća otvorena vodena površina sa lokvanjima. Odvodni kanal uz rub bare je prokopan oko 1985. i od tada ona sve brže zarasta i nestaje. Bara se nalazi na nezaštićenom području koje je predviđeno za dalje melioracije. Čista kolonija A. purpurea smeštena je na dva grma ive i delom u šašu. Prema pričanju S. Dimića (viva voce), u 1997. na bari nije bilo čaplji na gnežđenju, ali je tokom osamdesetih god. tu jedno vreme egzistirala manja mešovita kolonija A. cinerea, A. purpurea i možda N. nycticorax. Prema stanju iz 1998. mala kolonija A. purpurea veoma je nestabilna i ugrožena, a ptice se uglavnom hrane na samoj Dalaluši, kao i na obližnjem ribnjaku kod Bača.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01240 | Ardea cinerea | 10 - 15 | 2 |
| Ukupno | 1 | 10 - 15 |
Kolonija se nalazi u šumi hrasta parkovskog tipa, u blizini malog ribnjaka, koji su pak sastavni deo kompleksa vile Karađorđevo. Područje je zvanično zaštićeno 1973. kao park šuma "Bukinski hrastik", na ukupno 187,6 ha. Prema Branku Kovačeviću (viva voce), kolonija A. cinerea je postojala 1970. u istoj šumi, ali na drugoj lokaciji. Ipak, još krajem pedesetih god. koloniju A. cinerea od 40-60 parova kod obližnje Bačke Palanke pominje Marčetić (1959). Koloniju u Bukinskom hrastiku prvi zvanično u literaturi pominje Ham (1989), koji konstatuje da se 1989. u hrastovoj park-šumi uz mali ribnjak, u okviru kompleksa Karađorđevo, nalazi kolonija A. cinerea sa 37 parova. Zbog strogo ograničenog ulaza u ovaj prostor kolonija je već tri decenije potpuno zaštićena od uznemiravanja, a ptice se u potrazi za hranom disperzno šire po okolini, posebno po Tikvari, Bukinskom ritu, Guvništu i Vranjaku, kao i brojnim kanalima po otvorenim poljoprivrednim površinama.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01220 | Ardea cinerea | 60 - 80 | 1 |
| Ukupno | 1 | 60 - 80 |
Kolonija se nalazi u okviru kompleksa ribnjaka "Susek", ali na njegovom krajnjem istočnom izlazu. Prostor nije pod zakonskom zaštitom, a od 1998. ribnjak je označen kao područje od nacionalnog značaja za ptice u Srbiji (IBA nac N0 33). Sama vodena površina na kojoj je locirana kolonija nije u okviru bazena u kojima se proizvodi riba, već prestavlja ostatak ranije močvare. Kolonija je smeštena u gustom trščaku sa dosta dubokom vodom. Samo se A. cinerea gnezdi odvojeno u gustoj trsci na ostrvcetu unutar jednog od bazena ribnjaka. Ovu koloniju do sada niko nije zvanično pominjao u literaturu, ali se o njenom postojanju zna otprilike od 1992. godine. Ribnjakom gazduje DTD "Ribarstvo" iz Petrovaradina. Ptice iz kolonije se hrane po ribnjaku i brojnim okolnim mrtvajama i rukavcima Dunava.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01040 | N. nycticorax | 120 - 140 | 1 |
| 01190 | Egretta garzetta | 2 - 2 | 2 |
| 01210 | Egretta alba | 1 - 2 | 3 |
| 01220 | Ardea cinerea | 10 - 15 | 3 |
| 01240 | Ardea purpurea | 40 - 45 | 1 |
| Ukupno | 5 | 173 - 204 |
Kolonija se nalazi na ostrvu Šašićeva ada, a delom na rubu Begečke jame i povremeno sremske strane Dunava. Prostor je predložen za zaštitu kao park prirode "Begečka jama", a od 1998. je označen kao područje od nacionalnog značaja za ptice (IBA nac N0 7). Prisustvo mešovite kolonije na ovom području verovatno datira u daleku prošlost, jer postoje izveštaji o obilju močvarica oko Čerevića i Futoga u drugoj polovini 19. veka. Ipak prve konkretne podatke o čapljama Gložanskog rita-Begečke jame u 1946. daje Gavrilović (1946), na osnovu kojih se može zaključiti da je postojala velika mešovita kolonija, koja je verovatno brojala preko 500 gnezdećih parova (stanje 16. juna 1946): 56 jedinki P. leucorodia, "ogroman broj" Ph. pygmeus, Ph. carbo, P. falcinellus, kao i raznih vrsti čaplji (Ardea, Egretta, Ardeola). Isušivanjem rita i zasađivanjem forlanda plantažnim topolama, preostali deo kolonije se prema alasima iz Banoštora početkom sedamdesetih god. prebacio na Šašićevu adu. U 1989. su je sačinjavale A. cinerea (58) i Ph. carbo (9) (Ham, 1989). U 1996. je na belim topolama i vrbama ostrva bilo Ph. carbo (50-80), A. cinerea (30-50) i E. garzetta (10). U junu 1996. šumari su posekli stabla i uništili veći deo mladunaca i jaja. Ipak, kolonija se formirala u 1997. sa 80-100 parova Ph. carbo (Šašićeva ada, rub Begečke jame i sremska obala) i 40 parova A. cinerea (rub Begečke jame i sremska obala). Nakon 1996. E. garzetta više nije gnezdarica kolonije.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 00722 | Ph. carbo | 70 - 80 | 1 |
| 01220 | Ardea cinerea | 35 - 40 | 1 |
| Ukupno | 2 | 105 - 120 |
Kolonija se nalazi na šaranskom ribnjaku zapadno od Futoga, koji je formiran 1964. na površini od 210 ha. Redovno praćenje faune ptica vrši se od 1989. (Lukač et al., 1995). Ribnjak je na nezaštićenom području, a od 1998. je označen kao područje od nacionalnog značaja za ptice (IBA nac N0 7). U svom radu o pticama Futoškog ribnjaka, Lukač et al. (1995) za period 1989-93. navode da na ribnjaku nema na gnežđenju ni jedne čaplje, ali da A. cinerea i Ph. carbo dolaze u velikom broju iz kolonije sa Čerevićke ade. Pitanje je da li se radi o omašci, jer je ta mešovita kolonija, u stvari, bila locirana na Šašićevoj adi. Ham (1989) u svojoj studiji o kolonijama na jugoslovenskom delu toka Dunava iznosi pretpostavku da se u zoni oko Futoškog ribnjaka-Čerevićke ade-Begečke jame možda nalazila mešovita kolonija, koju on tokom osamdesetih god. nije uspeo da otkrije. U 1998. mala kolonija A. cinerea bila je smeštena u gustim trščacima na malim ostrvcima bazena ribnjaka. Ptice se uglavnom hrane na samom ribnjaku ili po okolnim brojnim rukavcima i obalama Dunava. Na ribnjak u potrazi za hranom u velikom broju dolaze kormorani i druge vrste čaplji.
Sastav kolonije i broj gnezdećih parova
| Euring kod | Vrsta | min - max | PSV |
| 01220 | Ardea cinerea | 17 - 17 | 1 |
| Ukupno | 1 | 17 - 17 |