Janoš Siveri: Kraj praznika

Slepo ogledalo

Crni se nameštaj
pod modrim pokrovom
caruje smalaksaj
pod snežnim pepelom

Stoji para runjava
dok mrak grudi stište
u gunj se zakopčava
skrajnuto gljivište

Luna srebri gužvu
talasastih šara
tonem u žuljevitu
kadifu rebara

Drobilica uma
sparušena nema
birka po ljuskama
otvara put vena

Sa alkom iz nosa
potopljen u lonac
od ostatka ponosa
tešem čađav kolac

Drob kao žumanjak
trese se na šljaci
okovan šumarak
u tvorčevoj šaci

Slinavi i skliski
zaponci ga krase
u krzavoj niski
čuči čuvar rase

Raščepljena duplja
reči u stih ganja
pena se sakuplja
sa čorbe rađanja