Makropolje/Tuvalu 4/2.
Mari Falčik
Čista sofistika

Dostižeš sporo,
sita ravničarska reko, poveću vodu,
u kojoj se tiho razblažuješ,
zeleno u zelenom, skoro pa neprimetno, da nema titelskog čamdžije
što svakog proleća prvi
dovesla, tamo baš do ušća, gde se prožimate, i u beskonačnom
sjedinjavanju postajete relativne,
čista sofistika, noseći tako jedna drugu, a zapravo samo jednu večnu vodu
od izvora do okeana.

Prevela Draginja Ramadanski